مهمترين اثر فيلسوف و رياضي دان فرانسوي، رنه دكارت در امروز ِ ۳۲۱ سال قبل انتشار يافت: كتاب ِ «روش تازه ي يافتن حقيقت».
تو همين كتابه که ميگه: فكر مي كنم پس هستم. زنده ام و يك زنده بايد به جامعه فايده برساند.
دكارت نخستين انديشمندي بود كه روش ارسطو را دنبال نكرد و براي اثبات، يك روش علمي در پيش گرفت؛ و نه به راه دلي . حسي. در حالي که مثلا ارسطو ميگفت که زمين مرکزه دنياس چون الهيات ميگه دنيا رو براي تکامل آدم آفريده. دكارت ميگه اينجوري نميشه دنبال حقيقت رفت. هموني که ۸/۱ قرآن هم تاکيد مي کنه که: اگه چيزي رو قبول ندارين؛ خودتون «فکر» کنين. سراغ ندارم حتا يک مورد در قران گفته شده باشه که اگه قبول ندارين چيزي رو «بايد» قبولش کنين وگرنه ميريد جهنم!!!
دكارت در تعريف «جامعه» يك فرمول بسيار مهم داره كه در مدارس سراسر جهان (منهاي بعضي جاها!) تدريس مي شه و كسي كه مفهوم اونو ندونه تو زندگي خانوادگي و عمومي موفق نيست. اگه تو فرمول جامعه ي دكارت تغييري حاصل بشه معادله بهم مي خوره و ديگه جامعه اي وجود نخواهد داشت.
اين فرمول بسيار مهم اينه:
جمع دو نفر يا بيشتر + هدف مشترك + كمك به هم براي رسيدن به هدف مشترك = جامعه
مثال: زن و مرد + هدف مشترك آرامش + کمک هر دو نفر براي رسيدن به آرامش = خانواده
اگه در فرمول يكي از جوامع يك عنصر لنگ بزنه معادله به هم مي خوره و جامعه تبديل به اجتماع (جمع شدن چند نفر) مي شه و ديگر جامعه اي وجود نخواهد داشت. مثلا اگر زن و شوهر هميار و همدل نباشند، جامعه خانواده وجود نخواهد داشت. فلسفه طلاق همينه.
... محمد
0 نظر:
ارسال یک نظر