۱۳۸۵ فروردین ۲, چهارشنبه

پيامي به مناسبت نوروز

بهار فصل رويش است و باليدن و شادابي و شكوه و ترنم آبشار و عطر ِ شكوفه و جلوه‌گاه ِ زندگاني، كه تا در قامت بلند انسان تجلي يابد جهان ِآفريده شده.

بهار فصل ايمان به مهرباني و كفر به نفرت و مرگ و ويراني است.

و اينك بهاري ديگر از راه مي‌رسد. در حالي كه نبوغ ِ ايراني را در تعيين ِ روز ِ اول ِ آن با نام ِ بلند ِ نو روز (كه عين ِ اعتدال است) به نشانه آغاز سال مي‌بينيم.

در اين بهار ِ پرطراوت، بر گلبرگ گونه ی كودكان ايراني بوسه مي‌زنم و دست و بازوي جوانان ِ پرنشاط و نگران، ولي اميدوار ِ ايراني را مي‌فشارم و به هر ايراني در همه جا درود مي‌فرستم.

ايران ِ عزيز، بهار و پاييز ِ فراوان ديده است. چنانكه همه آفرينش! ولي بهار ِ اميد هيچگاه در دل ما به پاييز نرسيده است.

جان ِ گرم ِ ايراني كه روزگاري تمدني بزرگ آفريد، در پرتو آفتاب ِ درخشان ِ اسلام تابناك‌تر شد و چون چلچراغي در رواق ِ انديشه و فرهنگ ِ بشري درخشيد. و شگفتا كه ايراني اسلام را به گونه‌اي پذيرا شد كه با روان ِ بلند ِاو سازگارتر است. او اسلام ِ خِرد و مهر و زيبايي را در چهره خاندان پيامبر- كه درود خدا بر آنان باد- يافت كه با همه مظلوميت، همواره جانب ستم ديدگان تاريخ را گرفتند و سرود داد و آزادگي و خردورزي را در گنبد گيتي نواختند. در اين ارادتمندي سني و شيعه، فارس و كرد و لر و بلوچ و ديگر اقوام ايراني همراهند و بالاتر، كدام كليمي و زرتشتي و مسيحي ِ ايراني را سراغ داريد كه بر آستان علي و حسين (ع) سر تعظيم فرود نياورد؟

ايراني در كوره جان ِ جهان افروز ِ خود حتي توانسته است خشونت برهنه ی مهاجمان سنگدل را آب كند و آن را در خدمت زيبايي، ادب و هنر و انديشه فاخر ِ خود بگيرد!

امروز نيز ايراني مي‌تواند و بايد با نام خدا و براي آزادي و پيشرفت و عدالت، بار ديگر با تاريكي، بيداد و فزون خواهي و خشونت و واپس گرايي در افتد. و چنين باد!

همه روزتان نوروز و نوروزتان جهان افروز باد.

سیّد محمّد خاتمی
‏29/12/1384‏