باورتون ميشه هيچ نوع ميكروبى در من اثر نداره؟! من ضد عفوني كننده ام. خاصيت ضد عفونى كننده من، اگه تا حالا بهتون ثابت نشده مى تونيد يه كاسه عسل و يك كاسه شربت قند رو كنار هم بذارين. بعد از مدتي خواهيد ديد كه پشه و مگس ها تمايل زيادي به ماندن در ظرف عسل نشان نمي دهند و ظرف ديگر را ترجيح مي دهند.
با كدوم اسلحه به جنگ اين ميكروبها مى رم؟ خب، راستش من چند نوع آنتى بيوتيك خوراكى دارم كه هيچكس بهشون حساسيت نداره. اينه كه عفونت رو خشك مي كنم، يعني اگه روي جايي كه زخم باشه بشينم نمي ذارم آلوده بشه. مخصوصا توي معده و روده اين كار رو بهتر انجام ميدم. من ويتامين ب و ث هم دارم.
توي مقبره هاي فراعنه ى مصر، كوزه هايى پر از عسل ِ اون زمان يافت شده كه با گذشت حدود ِ چهل قرن هنوز سالمن و فاسد نشدن و اين خود از عجايب ذاتى منه كه با وجود شيرينى، هيچوقت ترش نمى شم، كپك نمى زنم و تغيير ماهيت نمى دم . در قرآن در سوره ى نحل از من كلي تعريف شده و اين افتخار بزرگي براى منه.
اگه دلتون درد گرفت يك قاشق يا بيشتر از من رو بخورين. براي زخم معده و روده شفاي درست و حسابيم. يعني زخمهاشون رو از بين مي برم.
شفابخش زخمهاى توي دهانم يعني شربت ِ من براى زخم هاى دهان عاليه. ماليدن خالص من به لثه و دندان و نگه داشتنش بمدت چند دقيقه باعث ضدعفوني و روييدن گوشت تازه روي لثه مى شه. با وجوديكه شيرينم، هيچ ضرري به دندان نمي رسانم و تازه اونو مي تونم سفت تر كنم.
من رگها رو باز مى كنم يعني خوردن ِ من جريان خون رو آسونتر مى كنه و گرفتگى مويرگها رو باز مى كنم. عين ِ جاده صاف كن يه دوري تو بدن ِ زيباي شما مي زنم و تعميرات مي كنم. پس اگه مي خواين از سكته قلبى جلوگيرى كنين با من دوس باشين كه من دوست ِ خوبيم.
ترشحات غده ها و بزاق ِ دهان رو تعديل مى كنم. به همين خاطره كه دكترا به آدمايي كه دچار ِ سختى عمل بلع و خشكى گلو و يا سرفه ي زياد هستن منو تجويز مي كنن.
در دوران پيرى براى حفظ سلامتى انسان، غذايى مناسبتر از من نيست . به اشخاص سالخورده بگيد كه تا مى تونند از خوردن قند سفيد خوددارى كنن و از شهد من كه زنده و فعاله تناول كنن. ظاهرا منم شيرينم اما من كلي ويتامين و آنزيم و آنتي بيوتيك رو همينطور خوش خوشكان به سوي بدنتون جاري مي كنم.
شربتها و مرباها و مارمالادها و شيرينى هاتون رو با من درست كنين، نه با شكر ِ شيرين و بي خاصيت، تا از زندگانى لذت ببرين. اما منو نجوشونين چون مواد خوبم رو از دست مي دم و مثل ِ شكر يا قند يه موجود ِ بي خاصيتي ميشم.
منو توي ظرف سفالي يا شيشه اي نگه داري كنين و توي ظرف فلزي نريزينم. چون با آهن تركيب ميشم و سم توليد مي كنم.
راستي مي دونين عسل خوب رو چه جوري تشخيص بايد داد؟ اول اينكه توي يخچال شكرك نمي زنم. دوم اينكه يه قاشق غذاخوري از من رو بالا بيارين. بايد تا بيست سانتيمتر كش بيام. اگه نيومدم چيزي قاطي شده باهام. سوم اينكه مقداري از منو رو كاغذ ِ كاهي بريزين. صبر كنين. دور و برم نبايد خيس بشه. چهام اينكه عشل طبيعي هرگز حالت طبيعيش از بين نمي ره و كپك نمي زنه.
قند ِ من و قند ِ ميوه ها خيلي خاصيتش از قند سفيد و شكر بيشتره. ترجيح بدين كه شيريني هاتون رو با من درس كنين.
به مبتلايان ِ جوش غرور توصيه كنيد كه همه روزه كمى عسل به صورت خودشون بمالن و اونقدر با دست مالشش بدن تا از بين بره و بدون شستن آثارش ديده نشه. اگر چند روز مرتبا به اين كار رو ادامه بدن، جوش از بين ميره و آثارش محو مىشه.
براى تهيه يك كيلو از من، مامان زنبور ناگزيره دو ميليون دفعه روى گلها بشينه و پا شه. توجه كنين كه اگه مامان زنبور بجاى مكيدن شيره گلها از قند سفيد استفاده كنه، فرآورده او رو نمى شه عسل ناميد چون فقط شيرينه و اون مواد مهم رو نداره و به همين جهته كه توي پزشكي عسل به شهدى اطلاق مى شه كه اونو زنبور عسل بعد از تغذيه از «گياهان» ساخته باشه.
منو بخورين. خدا يه جوري من رو آفريده كه نقصهاي بدنتون از من تأمين شه. دوستتون دارم.
...محمد
0 نظر:
ارسال یک نظر