شفا

وقتی بچه بودن سراسر پاکی و صداقت و مهربونیه چرا هممون بچه نباشیم

اگه بزرگ شدن یعنی خودخواهی و بدجنسی و غرور من ترجیح میدم

همون پنج ساله باقی بمونم . توی یکی از این زیرنویس های تلویزیون

در مورد رانندگی نوشته بود" راننده عزیز بدون که وقتی بچه ای وارد

خیابون میشه این تصور رو داره که

راننده ها در همه صورت من رو میبینن و مواظبن که به من نزنن."

این نادونی نیست این نهایت پاکی_ و معصومیت آدمهاست که فقط

توی بچه ها باقی مونده اینکه مطمئنن همیشه کسی هست که از اونها

مواظبت میکنه و همینطور که بزرگتر میشن بهتر اونو میشناسن اول پدرومادر

بعد دوست بعد همسر و در نهایت خدا، این حس از اینجا میاد،

که همیشه یه کسی هست،برای همیشه،یکی که همیشه وهمه جا هست.

مهزاد