چرا؟

تا حالا دقت کردید که ماها چقدر به چگونه انجام دادن کارهامون توجه میکنیم ، پیش خودمون فکر میکنیم چه جوری فلان کار رو انجام بدم که نتیجه بهتری بگیرم چه جوری درس بخونم که نمره کامل بگیرم چه جوری نماز بخونم که بیشترین ثواب و حضور قلب رو داشته باشم چه جوری نذری بدم چه جوری شب احیا تا صبح عبادت کنم و خیلی چه جور و چگونه های_دیگه.

اما تا به حال از خودتون پرسیدید ، چرا؟ ، چرا باید این کار رو بکنم چرا باید درس بخونم چرا باید نماز بخونم چرا باید احیا بگیرم . چرا؟ که چی بشه . پول و علم و ایمان رو از هزارتا راه دیگه هم میشه بدست آورد چرا باید این راهها رو برای رسیدن بهشون انتخاب کنم .

پرسیدن چرا برای انکار کردن باور های خودمون نیست برای مطمئن شدن از خودمونه . وقتی میپرسیم چرا با خودمون رو راست میشیم اونوقت میتونیم خیلی از عادتها و فکرهای غلطی که فقط ازشون تقلید میکردیم رو دور بندازیم و حقیقت رو انتخاب کنیم .

آقا من اصلا اینکه شب احیا تا صبح جوشن کبیربخونی و گریه و زاری بکنی رو قبول ندارم نیم ساعت دو کلمه حرف حساب با خدا گفتن رو از از اونجور شب بیداری برتر میدونم .یا اصلا این عزاداریها و نوحه ها و گریه و زاریهایی که برای شهادت حضرت علی انجام میشه رو قبول ندارم ، کسی که نه علی رو میشناسه نه درد علی رو چه حقی داره برای علی گریه کنه ، کسی که توی نماز تیر رو از پاش در میارن بدون اینکه چیزی حس کنه محتاج اینه که منو تو برای فرق شکافته اش گریه کنیم . برو برای خودت گریه کن ! درد علی که فرق شکافته اش نیست درد علی یا در واقع دردهای علی ماها هستیم

که او رو نشناختیم و ادعای شناختمون گوش همه رو کر کرده . ماهایی که بیشترعلی رو با شمشیرش توی جنگ به عنوان مظهر شجاعت میشناسیم نه به عنوان یک متفکر و عارف، نه به عنوان مرد عدالت که دیدن پایمال شدن حق یتیم براش مثل آتش جهنمه، نه به عنوان یک معلم برای آگاه کردن مردم از جهل ،نه به عنوان کسی که حاضره از حق خودش برای خلافت و پیشتر حق مردم برای داشتن حکومت حق برای چند ده سال بگذره فقط برای اینکه مسلمانی به بهانه مسلمان بودن به جان مسلمان دیگه ای نیوفته و خیلی علی های دیگه ای که نمیشناسیم . اگر علی رو به اینها میشناسیم پس چرا در این زمینه ها ازش پیروی نمی کنیم . هیچ کس نمیتونه برای دیگری راه زندگی کردن رو تعیین کنه درسته ، ولی حداقل این امکان رو به هم بدیم که بدون تعصب اعتقاداتمون رو با هم مطرح کنیم . شاید من واقعا در اشتباه باشم و دارم عمرم رو بیهوده تلف میکنم تو این فرصت رو به من بده که یا به اشتباهم پی ببرم یا به درستی راهم ایمان پیدا کنم .

.

مهزاد