tag:blogger.com,1999:blog-3244575.post4337838833933085314..comments2023-03-28T14:16:32.807+03:30Comments on شفا: سنگ های نانم رو بکن اما آرزوهام رو دست نزنUnknownnoreply@blogger.comBlogger3125tag:blogger.com,1999:blog-3244575.post-9671892796003943352008-08-26T14:08:00.000+04:302008-08-26T14:08:00.000+04:30مرسی محمد جان از نوشته های لطیفتمرسی محمد جان از نوشته های لطیفتبهارhttp://www.blogger.com/profile/12858345759979393906noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3244575.post-30689125826174538462008-08-22T11:07:00.000+04:302008-08-22T11:07:00.000+04:30من رو یاد ِ این انداخت:صبح زود پدرم از نانوایی نان...من رو یاد ِ این انداخت:<BR>صبح زود پدرم از نانوایی نان سنگک می گرفت. ریگ هایی که پشت نان مانده بود ؛ گوشه دستمالش گره می زد. سر کار که می رفت آن ها را روی پیشخوان نانوایی می گذاشت. می گفت" ما نان می خریم، سنگ که نمی خریم. دیدی وفتی سنگ را از نان جدا می کنی وفتی داغ ست؛ چه جور دستت می سوزد؟ آگر مال مردم را بخوریم همانطور روح ما می سوزد..."<BR><BR>از وبلاگ ِ دکتر مهاجرانیامیرdivaneyejade.blogfa.comnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3244575.post-17149328606051944782008-08-21T12:02:00.000+04:302008-08-21T12:02:00.000+04:30موضوعی که بهش اشاره کردید یه درد قدیمیه! یادمه دوس...موضوعی که بهش اشاره کردید یه درد قدیمیه! یادمه دوستی داشتم که ساک کنکور رتبه اش 120 شد(رتبهِ خیلی عالی).و خودش عاشقه کشاورزی بود ولی خانواده اش مجبورش کردن بره داروسازی بخونه. و همون آدم ترم 3 مشروط شد!!! کاش یاد بگیریم این مارکهای الکی رو از روی بعضی عناوین برداریم، یاد بگیریم آرزوی هر کسی میتونه ارزش دنیاها رو داشته باشه چون خواستهِ قلبیه اون آدمه!<BR>ممنونGhazalehhttp://www.blogger.com/profile/04954623550811329979noreply@blogger.com