۳۰ ثانیه فکر کن: او دست های تو را می خواهد

در صحرا راه می رفتند. استاد به شاگرد گفت: به خدا توکل کن. چون هیچ وقت از تو دور نمی شود

شب چادری زدند که بخسبند و قرار شد که شاگرد اسب ها را ببندد.  شاگرد موقع بستن اسب ها فکر کرد که شاید استاد داره شاگرد رو امتحان می کنه. شاید باید اسب ها رپ به خدا بسپرم و اینطوری نشان بدم که درک کردم مطلب را.  اسب ها را بدون بستن رها کرد. 

صبح اسب ها رفته بودند و هر دو وسط صحرا گرفتار شدند. شاگرد به استاد توپید که تو هیچی بلد نیستی. من بر طبق حرف تو اسب ها را به خدا سپردم. ببین چه کردی با ما؟! استاد گفت خدا می خواسته از اسب ها مواظبت کنه اما دست های تو رو می خواسته تا باهاشون اسب ها را ببنده و تو دست هایت را به او ندادی. 

منبع وبلاگ کوییلو

برگردان: محمد

---

Excerpt: Master and disciple are walking through the deserts of Arabia. The Master uses each moment of the journey to teach his disciple about faith.

“Entrust your things to God,” he said. “Because He never abandons His children.”

When they camped down at night, the Master asked the disciple to tie the horses to a nearby rock.
The disciple went over to the rock, but then remembered what he had learned that afternoon. “The Master must be testing me. The truth is that I should entrust the horses to God.”
And he left the horses loose.

In the morning he discovered that the animals had run off. Indignant, he sought out the Master.
“You know nothing about God! Yesterday I learned that I should trust blindly in Providence, so I gave the horses to Him to guard, and the animals have disappeared!”

“God wanted to look after the horses,” answered the Master. “But at that moment he needed your hands to tie them up and you did not lend them to Him.”

---