و گفت: از نماز جز ایستادگی تن ندیدم، و از روزه جز گرسنگی ندیدم.
آنچه مراست از فضل اوست، نه از فعل من.
-ذکر بایزید بسطامی
------------
یعنی من در هنگام ِ نماز فقط بلند شدن و ایستادن رو دیدم و در هنگام روزه هم فقط گرسنگی دیدم.
اون چیزی که مال منه از اینها فقط فعل ِ منه. فقط فعل ِ خودم رو دیدم.
گاهی ما فقط فعل ِ خودمون رو می بینیم.
آیا زندگی یعنی دیدن ِ فعل های خود و فعل های دیگران؟
... محمد
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظر:
ارسال یک نظر