شفا

قدرتِ گفتگو

امروز به يكي برخورد كردم كه اعصابم رو تحريك كرد. من با دستان خودم راه صلح با تمام جهان رو انتخاب كردم. اين به معني زبون بودن يا ترسو بودن من نيس. اگر يك نفر با آرامش زندگي ميكنه ابدا به اين معني نيس كه نميتونه دعوا كنه. چرا خيلي هم خوب ميتونه. پاي همه جور مبارزه اي هم تا لحظه ي پيروزي هست. اما مهار كردن غريزه ي موروثي اي كه از وحشي گريهاي انسانهاي نخستين بما رسيده بزرگترين مبارزه است و به قول محمد پيامبر: ” پرهيزگاري (شرطي كردنِ ذهن با زيباييها: conditioning) بزرگترين جهاد است.“ به قول آنتوني رابينز: ” مدتي وقت صرف كنيد تا به خودتان و امواج هرز درونتان مسلط شويد. ده روز روزه ي فكري بگيريد تا فكرتان پاك شود.“ به قول دكتر وين داير: ” قوي باش و هرزگيهاي ذهنت را شكست بده تا آزاد شوي.“

كسي كه در مقابل يه آدم عصباني و ياوه گو، مثل يك كوهِ آرام مي ايسته قدرت بيشتري داره كه حكايت از اعتماد به نفس بيشتري مي كنه. چون اين آرامشِ او از جانب بزرگترين قدرت هستي (تمام قدرت هستي) يعني خداي زيبا مي آد.

پس انگ نزنيم كه هركس به قدرتِ آرامش اعتقاد داره، حتما از دعوا و مبارزه مي ترسه. اين بديهيست كه كسي كه از فحش و تهديد و كتك كاري و ... ياري مي طلبه، شجاع تر نيس. قبل از دعوا و خشمگين شدن ميلياردها ميليارد انتخاب ديگر هم هست. يكي از اين راهها ” گفتگو“ است. ديگري ”هجرت“. ديگري بي اعتنايي و كم محلي به تعبير قرآن ” اي پيامبر به كافران سلام كن و رو از آنان برگردان“ و ديگر ” محبت كردن“ و ....

در كتاب اخلاق ناصري نوشته ي خواجه نصيرالدين طوسي (منجمي كه وحشي ترين حاكم مغول را بنام ” هلاكو خان مغول“ به يكي از بزرگترين خادمان دانش تبديل كرد و رصدخانه ي مراغه كه از افتخارات علم ايران است را در با هزيته ي هلاكو خان بنا نهاد كه اولين دانشگاه مدرن دنياست) كارهاي بسياري را قبل از شروع دعوا بر عاقلترين طرف دعوا لازم ميداند و ضمن اشاره به اين راهها اشاره مي كند كه هر كدام اين راهها به تنهايي مي تواند به طريقي صلح آميز مساله و اختلاف را حل كند و نيلزي به خشم زيادي نيست.



دوستتون دارم .......... محمد