صبر، همچون لباس گرميست در سرماي مشكلات.
همانطور كه لباس را در سرماي بيشتر، افزون مي كني
تا گرم بماني،
بهنگام بروز اشتباهات، صبرت را، همچون لباسي بر تن روح، افزون كن
تا گرماي صبر، تو را از سوز ِ بيرون ايمني بخشد.
و مشكلات بر گرماي وجودت هيچ اثري نكنند.
ديدار
اگر من يک مدعی بيش نيستم... بشکن مرا... و از نو بسازم... چيزی بساز در خور اين شور... در خور اين آتش...
شوری به من دادی... و آتشی سوزان... ای کاش زبانی هم می دادی که شکرش را بگويد و بيانی که وصفش را ... و چشمی که در حيرتش اشک بريزد و دست و دلی که به ديگران هديه اش دهد... و به من بياموز که چگونه مايه آرامش باشم...
جويا
+ زهرا
0 نظر:
ارسال یک نظر