منم مثل همه از مرگ لاله و لادن ناراحتم،منم دوست داشتم شادي اونا رو بعد از عملشون ببينم.
اما گاهي وقتا با اينكه همه چيز خوب پيش ميره ،انتظاري كه داريم بر آورده نميشه.لاله و لادن نيست نشدن.
زنده بودن فقط به نفس كشيدن نيست.خيلي از آدم ها هستن كه زنده هستن اما احساس ميكنيم مردن.
لاله و لادن توي خاطرات تمام مردم جهان مي مونن ...اونا شهامت و شجاعت زيادي داشتن.قبل از اينكه به اتاق
عمل برن گفته بودن كه بايد واسه ي زندگي تلاش كرد،آره نبايد منتظر مرگ شد...ما چه جوري زندگي مي كنيم؟
به انتظار مرگيم يا داريم راهي رو ميريم و هدفي داريم؟
هدي
0 نظر:
ارسال یک نظر