۱۳۸۲ مرداد ۱۹, یکشنبه

ترس



استاد ميگويد:

-مردمان بسياري از خوشبختي ميترسند. براي انان خوشنودي

از زندگي به معناي تغيير برخي عادت ها و از دست دادن

حس هويتشان است.



اغلب نسبت به نيكي هايي كه بر ما رخ ميدهد،خشمگين ميشويم.نميپذيريمشان،چون اگر چنين كنيم

ميپنداريم مرهون خداوند شده ايم.



مي انديشيم:”بهتر است از جام نيكبختي ننوشيم،چون وقتي خالي شد بسيار رنج خواهيم برد.“



از هراس كوچك شدن نميتوانيم رشد كنيم.از ترس گريستن نميتوانيم بخنديم.



از كتاب مكتوب

هدي