شفا

Joy of Fasting 1





سلام بر همه دوستان



الان كه دارم اين سطور را مي نويسم باران زيبايي در حال ِ باريدن است، آن هم در اولين روز ِ ماه رمضان!



هميشه هنگام باريدن باران ياد اين جمله مي افتم (درست يادم نيست آن را كجا شنيده ام) خداوند در دو زمان دعاي بندگان را اجابت مي كند: يكي قبل از وقوع معجزه و ديگر هنگام بارش باران.



با نگاه كردن به اين باران ِ زيبا، يك آرزوي قلبي و نياز ِ شديد را در عمق ِ وجود خود احساس كردم. با تمام وجود مي خواهم مانند باران باشم. همينقدر لطيف .. بخشنده .. بي نياز .. با نشاط و پاك كننده. و باز ياد نيايش هاي فرانچسكو افتادم كه از خداوند به خاطر آفرينش زمين و خورشيد و ماه و ساير مظاهر طبيعي سپاس گزاري كرده است.*



به نظر من هر كدام از اين نعمت ها در كنار استفاده هاي مادي كه براي ما دارند، به گونه اي خلق شده اند كه پيام هاي خداوند را به زيبا ترين شكلي به ما مي رسانند. مثلا اگر منظور خداوند از آفرينش باران فقط تامين آب براي ساكنان زمين بود چرا آن را به اين شكل زيبا .. پر از نشاط .. طراوت و با موسيقي دلپذير از آسمان بر سر ما ريخته است. همينطور هم در مورد ِ ساير پديده هاي طبيعي كه نهايت ِ زيبايي و هنرمندي را در آفرينش آنها به خرج داده است.



به نظر من اين پديده ها بهترين منشا الهام هاي خداوند و تلطيف روح هستند هرچند شايد هرگزبه اسرار آنها پي نبريم:



كار ما نيست شناسايي راز گل سرخ

كار ما شايد اين است

كه در افسون گل سرخ شناور

باشيم



سبز باشيد

سعيده غني پور