من از امروز دلم ميخواد يه سيانو باكتر باشم!
اون كس خاصي نيست؛مدال المپيك جهاني نبرده ،جايزه نوبل نگرفته.فقط يه باكتري فتوسنتز كننده ساده است.
اما خيلي با حاله،خيلي چيز ميدونه.خيلي عالمه!
يه خصوصيت خوبش اينه كه آخر ِ خود كفاييه.با نور و آب و هوا زنده ميمونه.
و از دي اكسيد كربن و نيتروژن قند ميسازه!
از هيچي همه چي به وجود مياره.و زندگي خودش رو شيرين ميكنه.:)
يه خصوصيت خوب ديگه هم كه داره اينه كه خيلي سمجه.
خوب سماجتي داره.
وقتي كه اكسيژني نبود روي زمين ،اين سيانوباكتر بود كه تصميم گرفت دست به كار بشه و اكسيژن خلق كنه.
يه كار محال بكنه...يه كار سخت.
اون موقع دور و بر سيانو باكتر كوچولو پر از ملكول هاي آهني بود
كه مثل غول بودن و همه ي اكسيژني كه اون با زحمت ميساخت رو مي بلعيدند.
نميدونم اين سيانو باكتر چه روحيه آهني ايي داشت كه تسليم نشد.
تمام اقيانوس ملكول آهن داشت.
نميدونم چه طور جرات كرد با همچين غول هزار چشمي در بيوفته.
ميدونيد سيانوباكتر ها چند سال زحمت كشيدند و جنگيدند و نا اميد نشدند؟
يك ميـــــلـيــــارد ســـال!
بعد از اون همه ي آهن ها ديگه اكسيد شده بود.
روزگار سختي به سر آمده بود.ديگه كم كم دنيا پر شد از اكسيژن.
و حدود دو ميليارد سال بعد به ما گفتند تشريف بياريد.جا حاضره!
حالا ما كه از سيانوباكتر كمتر نيستيم،هستيم؟
...هدي
0 نظر:
ارسال یک نظر