۱۳۸۶ مهر ۱۷, سه‌شنبه

صبر، ادب و خاتمی در دانشگاه تهران

The Joy of Fasting - day 26

یادش به خیر که با خاتمی، آن سید بزرگوار چقدر صمیمی بودیم. او الگوی احترام به نظر ِ اکثریته برای جوان ها. ایران تشنه ی این جور نظمه. فیلم رو ببینید.



امید دارم دکتر احمدی نژاد و تیمش تلاش کنند که همه چیز رو منظم تر از این بکنند. نظمی که از دل ِ "قانون های قانونی" بیرون می آید و با احترام به مردم و انگ نزدن به اون ها باشه. به هر حال عده ی زیادی به او رای ندادند و این دولت است که باید با کارهای مفید جلب ِ نظر ِ این مردم رو بکنه نه اینکه از اون ها بخواد به زور عوض بشن.

ماه ِ قبل سخنرانی ِ رئیس ِ دانشگاه کلمبیا به نظرم برای این بود که بین احمدی نژاد و دیکتاتور بودن یک ربطی القا کنه که تو بوق بشه، یه جور دیکتاتورسازی ِ رسانه ای، که البته تقریبا شکست خورد. علت ِ شکست کاری بود که احمدی نژاد کرد: حفظ ِ آرامش و تحمل ِ نظر ِ مخالف. این حماسه نبود. گنده اش نکنیم. وظیفه اش رو انجام داد. خاتمی هم بارها این وظیفه را با سخنرانی هاش انجام داده بود.

دکتر احمدی نژاد این تحمل کردن مخالفش در آمریکا رو باید الگوی خودش و همراه هاش در داخل ِ ایران بدونه. بالاخره عده ی زیادی به او رای ندادند و به دیگری رای دادند. دوای درد ِ ما تحمل کردن ِ و احترام به نظر های مخالف و اجازه دادن به منتقد های سرسخت و دلسوزه.

احترام بهتره. دوستی می گفت که در کانادا همسایه ای داشتند که شب ها تا صبح پارتی می گرفته و سر و صدای زیاد داشته. به پلیس زنگ زدند و پلیس آمده، درب منزل ِ همسایه شان را زده و با احترام و بدون ِ اینکه وارد ِ منزلشان شود یا بی احترامی ای به فرد ِ مخل ِ آرامش بکند، کارت دانشجویی و گواهینامه ی رانندگی اونها رو گرفته و گفته کمی آرام تر باشند. می گفت بعد از این همه جا آرام شد.

ما ایرانی ها به طرز ِ فجیعی بی نظم، بی ادب، فضول و بدخواه ِ هم دیگه شدیم.

ما شفایی ها می تونیم تو دانشکده هامون، چه در ایران چه در خارج، از برنامه ریزها و مسولان ِ سیمنارهای علمی ِ دانشجویی باشیم. خلاق باشیم و کارهای نو و هیجان انگیز بکنیم! تمرین کنیم تحمل ِ انتفاد رو. بذاریم عضلات ِ برنامه ریزی، احترام و خلاقیتمون ورزیده بشه. ما جوون ها از نسل قبل ِ ایرانی ها، که الان با ما زندگی می کنن، باید خیلی بهتر و خلاق تر باشیم.

به زودی پادکست 36 ام شفا درباره ی اهمیت ِ نظم ِ ناشی از عشق را خواهید شنید. اگه درباره ی نظم می خواهید در این پادکست نقشی داشته باشید فایل صوتی خودتون رو به جیکنامه ی dydarteam در جی میل دات کام بفرستید.



Excerpt: Remember 3 years ago president Khatami went to the University of Tehran. We still love him a lot. Today we have a different president who came to power by election, whose fans are not as patient as the fans of president Khatami. Iran is in thirst of order and we as well as the president and his colleagues must help to provide order in our lives.