... يُضِلُّ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَلَتُسْأَلُنَّ عَمَّا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
(نحل3 9)
اینطور نیست که خداوند هر کس را که دوست داشته باشد هدایت کند و از هر کس بدش بیاید او را بی راه بگذارد. این آیه از جبر سخن نمی گوید. در فهم من "یشاء" به خداوند بر نمی گردد به انسان بر می گردد. در حقیقت خداوند هر کس که گمراهی بخواهد را گمراه می کند و هر کس که هدایت بخواهد را هدایت می کند.
من عاشق این قانون زیبا و ساده شده ام. رسم زندگی ساده است کافی است که بخواهی راه را بیابی. امید که هیچکس بی راه نماند.
Excerpt: God promised to guide people who seek guidance.
4 نظر:
این آیه اتفاقا جز آن دسته از آیه هاییست که بحث و حرف و حدیث زیادی درموردش هست . معنای آیه این است که خداوند هر که را بخواهد هدایت می کند و هر که را بخواهد گمراه می کند.
این عبارت به صورتهای مختلف در بسیاری از سوره ها امده تا همین الان که من سرچ کردم در سوره های فاطر، زمر و نحل بود. خیلی حرف در این آیه هست این آیه تاکید میکنه خدا هرکس را بخواد گمره می کند و این میشه جبر مطلق. جبر مطلق نخواهد بود اگر با دید وسیعتر به معناش توجه کرد.
پست را دوباره نویسی کردم. فکر کنم الان منظورم شفاف شده باشه.
از این آیه مطلبی که نوشتی رو کامل میشه گرفت. مخصوصا قسمت دومش که میگه از آنچه انجام می دهید پرسش خواهد شد دقیقا تاکید میکنه به اینکه خودمون تعیین می کنیم اهل هدایت باشیم یا گمراهی .
دقت نکرده بودم . ممنون هدی
سلام هدی،
چند شب پیش مادر، در حالی که داشت به آسمون پر از ستاره ای که ماه هم درش جلوه گر بود نیگاه می کرد گفت:
دقت کردید توی قرآن بارها و بارها به آسمون و ماه و ستاره ها به صورت دقیقی به عنوان ِ آیاتی بر وجود و حضور خداموند اشاره شده و تاکید شده بارها که در اینها نشانه هائیست برای آنان که اهل ِ اندیشه هستند؟!
نمیدونم چرا وقتی که متنت رو خوندم اولین روز یاد ِ حرفهای مادر افتادم.
و اینکه به راستی آنهایی که در این نشانه های همواره موجود و ساده و روشن اما قاطع اندیشه نمی کنند،فرصت ِ هدایت شدن رو از خودشون می گیرند.
و افسوس که انسانهایی که درخور و شایستگی و لیاقت هدایت شدن رو داشتند و اما این فرصت رو از خودشون گرفتند و دریغ کردند..
به راستی این قوانین ِ ساده و روان و جراری انسان رو دلباخته و شیفته می کنن..
یکی از جذبه های فوق العده ای که قرآن برام داره همینه..
از فرط ِ سادگی گاه آنچنان انسان رو مجذوب می کنه که ساعتها و ساعتها واژه هاش در ذهن و جان ِ آدمی طنین اندازه.
ممنون از یادآوری دلنشین و ارزشمندت..
راستی دقت کردی که تقارن ِزیبایی هم بین ِ مطلبی که نوشته شده ونام ِ نویسنده اون هست D:
ارسال یک نظر