درباره ی الی ...

فیلم ِ درباره ی الی ... را دیدم. بدون ِ موسیقی به مدت ِ دو ساعت تماشاگر رو روی صندلی میخکوب می کنه. فیلمبرداری ملتهب از صحنه ها بدون ِ لرزش ِ اضافی از رازهای صمیمیت ِ فیلمه. بازیگران همه در حد ِ باوربذیری خوب بازی کردند. فیلم ِ بسیار خوش ساخت، با داستانی بسیار جذاب. به نظرم بهترین فیلمی بود که در سال ِ گذشته دیده بودم و می ارزه که بار ِ دیگه هم ببینمش.

اما نکاتی هم به ذهنم رسید. ماندگاری ِ داستان تا چند ساعت در ذهن ِ بیننده است و بعد کمرنگ میشه. دلیل ِ این موقت بودن کم بودن ِ نکات ِ عمیق در سطح ِ داستانه. مکالمه ها بسیار جذاب و روان هستن و بازی ها خوب اما نکته ای هست. این سه خانواده که افرادی سطحی و سرخوش هستن بر اثر ماجرایی همه کمی عمیق تر میشن و آدم طی ِ دو روز این عمق رو می فهمه. اما تقریبا عمق ِ همه یکی میشه. حتا عمق ِ خانم ِ فراهانی هم که از بقیه بیشتر می فهمید در آخر ِ فیلم بالا میاد تا هم سطح ِ بقیه بشه. حضور ِ یک تفاوت در تاثیری که این حادثه روی همه می گذاره ای کاش بعد از دو روز کمی متفاوت تر می شد تا فیلم ماندگاری بیشتری در ذهن داشته باشه.

در کل در بین همه ی فیلم های آمریکایی و اروپایی و ایرانی که دیدم فیلم ِ درباره ی الی از همه لحاظ بالاتر بود. اما به ماندگاری آثار کیارستمی نیست که ماه ها و سال ها توی روحت باهات همراه باشه. دیدن ِ فیلم ِِ زیبای درباره ی الی رو به همه توصیه می کنم.

---

Excerpt: On the recent Iranian film named About Elli...

---