ليلي پروانه خدا

شمع بود ، اما كوچك بود. نور هم داشت اما كم بود.
شمعي كه كوچك بود وكم، براي سوختن پروانه بس بود.
مردم گفتند: شمع عشق است وپروانه عاشق.
وزمين پر از شمع وپروانه شد.
پروانه ها سوختند وشمع ها تمام شدند.
خدا گفت: شمعي بايد دور، شمعي كه نسوزد، شمعي كه بماند.
پروانه اي كه به شمع نزديك ميسوزد، عاشق نيست.
شب بود،خدا شمع روشن كرد. شمع خدا ماه بود . شمع خدا دور بود.
شمع خدا پروانه مي خواست. ليلي ، پروانه اش شد.
بال پروانه هاي كوچك زود مي سوزد، زيرا شمع ها، زيادي نزديكند.
بال ليلي هرگز نمي سوزد. ليلي پروانه شمع خداست.
شمع خدا ماه است. ماه روشن است، اما نمي سوزاند.
ليلي تا ابد زير خنكاي شمع خدا مرقصد.

عرفان نظر آهاري