۱۳۹۰ شهریور ۳۱, پنجشنبه


همیشه همینطور است...

همیشه این گونه بوده است:

تا آن هنگام که هستند؛

نه هنرشان و نه خودشان را بر نمی تابیم؛

ولی گذر زمان که تاریخ نام نهادییش

به تکرار نشان داده است

که تمامی شان برتر از تنگ نظری ها بوده اند

آن هنگام که رفتند

ماندند و جاودانه شدند.




و جهان سوم جایی ست که زندگی هنرمندش بعد از مرگش آغازمی شود!


Excerpt: To the memory of the Legendary Parviz Meshkatian.


1 نظر:

محمد گفت...

متاسفانه متاسفانه متاسفانه من نه در حیاتشون و نه پس از فوتشون از هنرشون استفاده ای نکردم. واقعا باعث خجابته که میگم اما هنوز هم حوصله ی شنیدن سنتور استاد رو ندارم. هیچ وقت هم نداشتم. نمی دونم چرا. این در مورد تار ِ استاد فرهنگ ِ شریف فرق می کنه و گاهی واقعا کشش زیاد دارم. اما سنتور واقعا خیلی سعی کردم اما ...