جور دیگر

همه شعرش رو شنیدین و معنیش رو می دونین. امشب نشستم توی یه کافه و به این شعر فکر می کنم. بزارید اینطور بخونیمش. نمی گم که درسته یا غلط اما به هر حال حس ِ الانم رو می تونه انتقال بده. آره می دونم غلطه و اشتباهه و ... در معیارهای جا افتاده اما کسی مولانا رو به این صورت خونده قبلا؟

ما ز بالاییم؛ و بالا می رویم
ما ز دریاییم؛ و دریا می رویم

اگه که یه کارایی رو بکنی:


ما از آنجا و از اینجا نیستیم.
ما ز بی جاییم و بی «جا» می رویم

یعنی ما داریم همینطور بی خود و بی جهت پیش می ریم. به سوی جایی توی زندگی حرکت می کنیم.

لا اله در پی ِ الله است
همچو لا ما به الا می رویم

این بیت میاد لا اله الا الله رو می شکونه. می گه
اونی که بی خداست دنبال چیزی که نداره میره. اما مابه جای اینکه مثل ِ بی خدا به سوی جستن ِ چیزی که کم داریم بریم میایم یه کار ِ دیگه می کنیم. شدیم مثل ِ کلمه ی زشت ِ «لا» هستیم نه کلمه ی «لا الله». «لا الله» میره که خودش رو بکنه «الله». اما ما
بی خدا نیستیم. ما بی همه چیزیم. مثل ِ لا می می مونیم که همه چیز رو تکذیب می کنه. و فقط دنبال این هستیم که به دلیل ِ خاصی برسیم که چیزی رو قبول کنیم و از لا بودن دست برداریم. به «الا« برسیم.
که قبول نکنیم الا اینکه اون چیزی که ما توقع داریم رخ بده.

قل تعالو آیتیست از جانب ِ حق
ما به جذبه ی حق؛ تعالی می رویم

ما فقط یه راه داریم. بچسبیم به جاذبه ای که حق داره و به واسطه ی جاذبه ای که حق برای خدا داره خودمون رو از این همه مخمصه و چالش ها نجات بدیم.

تازه جالب تر هم میشه. متاسفانه باتری لپ تاپم داره تموم میشه و فقط ۱۹ دقیقه داره الان و نمی تونم ادامه بدم. اما شاید زمانی دیگه این بحث رو ادامه بدم.

... محمد

---

Excerpt: My different understanding from a poem by Rumi.

---