امروز احساس می کنم که مادر دومی پیدا کرده ام.
وطن مثل مادر است مثل پدر است . حامی است و نقطه ی اتکا. در این مرز و بوم بود که اولین مسولیت های زندگی را پذیرفتم. اولین کار . اولین حقوق. شوق هایی را تجربه کردم جدید . دوستانی پیدا کردم عزیز . و چقدر بزرگ شدم... و چقدر بزرگ شدم. این جا بود که آرزوهایم بال و پر گرفت و ظاهر شد. گرچه دلم سال هاست که برای این وطن هم می تپد اما امروز رسما این وطن دوم را پشت قباله ی ما زدند. وطن اول را به اجبار ِ زایش برگزیدم. وطن دوم را به اختیار ِ رشد. هر دو وطن را دوست دارم که اولی جوانه ی آرزو را در دلم کاشت و دومی خاکی بود برای رشد دادنش.
به سلامتی همه ی دو وطنه ها!
Excerpt: Proud to have dual nationality.
این مطلب را share کنید.
0 نظر:
ارسال یک نظر