۱۳۸۰ اسفند ۲۹, چهارشنبه

سال نو مبارك!!





بياين دردها رو كنار بذاريم. نترسين. ميتونين فردا صبح دوباره دردها رو از رو طاقچه ي خونه بردارين و دوباره بهشون فكر كنين. اما بياين يه امشب رو بي درد زندگي كنيم. با اراده و آزادي روز اول بهار كه ”سالروز خلقت زمينه“ رو بي درد زندگي كنيم. امشب بياين توي يه عمليات بنام ”طوفان موفقيت“ شركت كنيم و با رمز يا حسين به شادي درونيمون تسليم بشيم. شادي اي كه جوهره ي ماست. دردها و غمها و كينه ها رو كنار بزنين. اون زير يه چيزي برق ميزنه! يه چيزي كه همش بهش ظلم مي كنيم. همش تحقيرش مي كنيم. همش خفش مي كنيم. اونو از داخل روحمون آزاد كنين. جراتشو داشته باشيم.



” درختان شكوفه مي زدند ... پرندگان نغمه مي سرودند ... سبزه ها چه بازيگوش نمناك بودند ... سراسر زمين چه مي درخشيد .... و ناگهان من خودِ درختان و گلها و پرندگان و سبزه ها بودم ... و ديگر هيچ ”مني“ وجود نداشت.“



(خليل جبران - نامه هاي عاشقانه به ماري هسكل - 23 مه 1924)





” برخي از انسانها به اين نتيجه ميرسند كه بهترين چيز در زندگي، شاد بودن است، برخي ديگر رنج بردن را مؤثر ميدانند و بكار مي برند، اما بيشترِ انسانها هيچ يك را بر خود روا نمي دارند. پس به هيچ چيز نمي رسند و فقط از ميان زندگي عبور مي كنند در حالي كه گيجند.“



(خليل جبران - نامه هاي عاشقانه به ماري هسكل - 23 ژوئن 1923)





عيدت مبارك .......... محمد