۱۳۸۳ اسفند ۱۰, دوشنبه

عاشورا يک قمار عاشقانه است

قطعه اي از مولانا اي ديوان شمس

کجایید ای شهیدان خدایی
بلاجویان دشت کربلایی

ما خوشحاليم كه امام حسين زير بار حرفه زور نرفت. اين مراسمي هم كه مي گيريم يه جور ابرازه اين شاديه. همه از كاري كه امامشون كرده راضين.

کجایید ای سبک روحان عاشق
پرنده‌تر ز مرغان هوایی

خانم كريستينا روستي ميگه:

اي يار ِ من، اي نگار ِ جاني
چون بگذرم از جهان ِ فاني
زنهار كه نغمه هاي غمــگين
در روز ِ وداع ِ من مخواني

اي كاش تو تموم تكيه هاي ايران بجاي تلف كردنه وقت و نوحه خواني در حد افراط، بزرگان عرفان بيان حرف بزنن.

کجایید ای شهان آسمانی
بدانسته فلک را درگشایی

در قمارخانه ي اين عالم هر کاري رو بخواي بکني بايد بهاش بدي. مثلا براي تحصيل در دانشگاه هاي خوب بايد بهاي نديدن پدر و مادر رو براي چند سال بدي. به عبارت ديگه در قمار بين دانايي و رفاه به دانايي مي بازي. امام حسين روز عاشورا در يک قمار عاشقانه خودش را وسط گذاشت.

کجایید ای ز جان و جا رهیده
کسی مر عقل را گوید کجایی

هيچوقت يادم نميره مراسمي رو كه چند سال پيش تو يه تكيه برگزار شد و يكي از عاشقان مثنوي اومد و دله همه رو برد. ميشد تو جمعيت چهره هايي رو ديد كه داشتند شاخ در مياوردن! آخه تو تكيه ي امام حسين داشتند مي گفتند عالم شاده.

يه عده اي فقط منتظره قيمه بودن. منتظر بودن يكي بياد از تشنگيه آقاشون بگه، به گريه بندازشون و بعد يه خيك سير قيمه بخورن. غافل از اينكه كوچكترين ربطي بين قيمه و امام حسين نيست! قيمه همون قدر مقدسه كه پيتزا. كه ماكاروني. قابلمه نگيريم دست كه قيمه ي آقا رو بخوريم. امام حسين كي اهل غذاي چرب و چيلي خوردن بود.

اين همونيه که بودا گفت. بودا گفت من با انگشتم چيزي را به شما نشان ميدهم اما شما بجاي آنکه به آن چيز نگاه کنيد به سر انگشت من نگاه مي کنيد!

کجایید ای در زندان شکسته
بداده وام داران را رهایی

کجایید ای در مخزن گشاده
کجایید ای نوای بی‌نوایی

در آن بحرید کاین عالم کف او است
زمانی بیش دارید آشنایی

مگه نمي گن كه وقتي لحظه به لحظه حسين بزرگ به ظهر عاشورا نزديكتر مي شد، چهره اش سرختر ميشد؟ آيا انساني كه دلش غم داره ميتونه پوستي صورتي پيدا كنه؟ هرگز. حسين شاد بود كه داره بي اختيارتر ميشه نسبت به خدا.

کف دریاست صورت‌های عالم
ز کف بگذر اگر اهل صفایی


ويليام شكسپير در هانري ششم، پرده ي اول، صحنه ي دوم ميگه:

شكوه ِ دنيا همچون دايره ايست بر روي آب
كه هر زمان بر پهناي خود مي افزايد
و در منتهاي وسعت هيچ مي شود.


دلم کف کرد کاین نقش سخن شد
بهل نقش و به دل رو گر ز مایی

گناه وقتي بوجود مياد كه يه كاري رو كه ميدوني درسته، پاهات رو بذاري روش و انكارش مي كني. گناه يعني سرِ حقيقت رو بريدن و در كربلا سر حقيقت رو بريدند و گناه كردند. الان هم خيليها اين كار رو مي كنن. وقتي قيمت يه جنسي رو موقعه عيد بيش از مقدار واقعيش مي گيم آيا سر حقيقت رو نمي بريم؟ چرا ما هم مي بريم؟

برآ ای شمس تبریزی ز مشرق
که اصل اصل اصل هر ضیایی

... محمد



مولانا شيعه نبود! ما هستيم! يه خرده بيشتر به حسين احترام بذاريم.

يه جوري اون رو به دنيا معرفي ميکنيم که هر کي اين عکس ها رو مي بينه چندشش ميشه. راهش اين نيس که عکاس رو بگيريم و دوربينش رو بشکنيم. اين راه مثل اين مي مونه کسي بوي گند جورابشون رو توي کفش مخفي کنه. موقع نماز به اون کثافت نمي هم مي زنه و اعتقاد داره که نبايد براي نماز پا رو کامل شست. انگار نه انگار که همين پيامبر گفت: پاکيزگي علامت ايمانه.


+ سخنراني دکتر سروش درباره ي عاشورا