۱۳۸۴ آبان ۱۰, سه‌شنبه

هر نفس

منت خدای عز و جل که.... هر نفس که فرو می رود ممد حیات است
و چون بر می آید مفرح ذات
مطمئنا سعدی نمی دونسته که یه روز نفس کشیدن
میتونه پایان دهنده حیات باشه
این روزا آنفولانزای پرندگان واقعا داره غوغا میکنه
کی میتونه فکرشو بکنه که یه ذره پروتئین و(دی ان آ) میتونه
انسان معاصر رو که افتخارش زندگی در عصر نانوو اینترنته
به زانو در بیاره . در واقع هیچی تغییر نکرده
انسان هنوز همون موجود ضعیف ابتدای خلقته
این هرروز براش واضحتر میشه . واقعیت اینه که
هیچ کس نمیتونه بفهمه خدا برای چی می خواد جهان
اینطوری باشه اصلا به ماهاچه ربطی داره
مهم اینه که بدونیم در هر نفسی دو نعمت هست
هستی داشتن و هستی یافتن
و هر نعمت را شکری واجب

مهزاد