من نگران ِ اعتیادمان به خشونت هستم نه خشونت

وب سایت ها را که می خوانی می بینی به نام ِ خبر نوشته اند:

این به آن تجاوز کرد. آن این را سر برید. آن دیگری را تکه‌تکه کردند. طرف را بالای دار کشیدند. پلیس چنان کرد. اوباش چنان کردند. مصرف مواد مخدر فلان‌قدر بالا و پائین رفت. کشفیات الکل فلان قدر بوده. مردی فرزند خود را خفه کرد و بعد با گلوله خودش و همسرش را کشت. اتوبوسی با فلان قدر مسافر به ته دره افتاد.

اعضای یک خانواده زنده زنده در آتش اتومبیل‌شان سوختند. فلانی شلاق زده شد. بهمانی به اعدام محکوم شد. زنی شوهر خود را با ساطور قیمه قورمه کرد. مرد معتادی زنش را به زیر قطار انداخت. ...

ساده‌ترین و لطیف‌ ترین خبری که می‌رسد این است که «دیه ی له کردن ِ بیضه ی مرد برابر با دیه ی کشتن ِ زن است. و تحلیل های بند تمبانی از آن توسط افراد ِ کینه دار.

من نگرانم. من نگران تحریم یا حمله آمریکا نیستم. من نگران آن چیزی هستم که در ذات گروه بزرگی از ما جای خوش کرده. من نگران آن چیزی هستم که برای گروه زیادی از ما با شیر مادر وارد بدن شده و با جان از آن خارج می‌شود. من نگران آن خشونت ِ اخباری هستم که انگار اگر هر روز نباشد آن گروه از ما افلیجیم.

من نگران ِ خشونت نیستم. من نگران اعتیادمان به خشونت هستم.

بیایید یک وب سایت خبری از خبرهای بی خشونت بسازیم. خبرنگارهای عزیز. دست به کار شوید و شفا نیوزی دیگر بسازید. چرا باید وب سایت های خوب به فارسی اینقدر کم باشه.

Excerpt:I am worried about our habit of reading news about crimes. Let's create a website in which there is minimal possible amount of anger and hatred.