اما فرد دارای اعتماد به نفس در عین این که به نقاط قوت خود آگاه است میداند که بسیاری دیگر هم ممکن است برتری هایی بر او داشته باشند. می داند که هر فرد مجموعه ای از نقاط قوت و ضعف است و از اینکه به نقاط ضعف خود اذعان کند ابایی ندارد.
اما فرد خودپسند از پذیرفتن نقاط ضعف خود سرباز میزند.
اعتماد به نفس و خودپسندی دو خواستگاه کاملا متفاوت دارند. خودپسندی معمولا ریشه در احساس عدم امنیت دارد به همین علت فرد خودپسند سعی میکند فقط نقاط مثبت و قوت خود را نشان دهد و نقاط ضعف را پنهان و انکار می کند. اما فرد با اعتماد به نفس با وجودی که نقاط ضعف یا اشتباهاتش را دوست ندارد اما آنها را قبول دارد و به داشتن آنها ممکن است اذعان کند.
فرد خودپسند برای اینکه در موقعیت بالا قرار بگیره سعی میکنه دیگران را پایین بیاره و کوچک بشمره. اما فرد با اعتماد به نفس نیازی به این بازی ها نداره و احتیاجی نداره که زندگی را تبدیل به یک صحنه رقابت بکنه.
بودن در کنار فرد با اعتماد به نفس خوب و لذت بخش است بر عکس در کنار فرد خودپسند ناراحت کننده است . فرد خودپسند با فخر فروشی راه میره در صورتی که فرد دارای اعتماد به نفس راحت است و نزدیک شدن و هم صحبت شدن با او راحت است.
منبع
Excerpt: Confidence Vs Arrogance, get it right.
0 نظر:
ارسال یک نظر