۱۳۸۶ مرداد ۱۷, چهارشنبه

کاین اشارت ز جهان گذران ما را بس

لبخند ژوکوند(مونالیزا)
شاهکار لئوناردو داوینچی
لبخندی تلخ بر گذرا بودن این دنیا
این بازیگران ما
چنانکه از پیش با تو گفتم
همه اشباح و ارواح بودند
و همه در هوا محو شدند
و بدین سان
برجهای گردون سای
و کاخهای شکوهمند
و معابد پر هیبت
و خود این گوی عظیم خاک
و تمامی میراث آن
همه چون تار و پود بی بنیاد این رویا
بر باد خواهند رفت
و همانند این ساز و برگهای دروغین صحنه آرایی
هیچ نشانی از خود به یادگار نخواهند گذاشت
قماش هستی ما را نیز با تار و پود همین رویاها بافته اند
و این عمر کوتاه را در پرده ی خواب پیچیده اند
نمایشنامه ی توفان (پرده ی پنجم صحنه ی اول)ویلیام شکسپیر