۱۳۸۶ شهریور ۱۴, چهارشنبه

ما همه انسانیم


آدمهایی که از افراط جا نماز آب می کشن با آدمهایی که از تفریط ژست روشنفکر به خودشون میگیرن و اعتقاد و ایمان انسانهای دیگر رو به باد تمسخر می گیرن ، هیچ فرقی با هم ندارن. یادمون نره ما هممون انسانیم ، فقط همین نه بیشتر و نه کمتر . با نیازهای انسانیمون . انسان الهی، فرشته ای نیست که نه غذا بخواد نه دوست بخواد نه موسیقی نه شادی و از صبح تا شب فقط در حال عبادت باشه نه هیچ کار دیگه . انسان الهی ، انسانیه روی کره زمین درست مثل بقیه انسانها و با نیازهایی درست مثل بقیه . انسان الهی شجریان هم گوش میده همونطورکه دمبلو دیمبل هم گوش میده ، انسان الهی توی صف کوپن وایمسه ، توی اتوبوس میون فشار جمعیت له میشه ، آشپزی میکنه ، آخر ماه جیباش خالیه ، حجابش رو هم درست حسابی رعایت نمیکنه ، شاید اصلا ندونه قاشق چنگال یعنی چی ، فوتبال هم نگاه میکنه ، اسم تمام بازیکنهای بارسلونا رو هم بلده ولی نه اسم تمام سوره های قرآن رو ، گاهی اوقات عصبانی هم میشه ولی وحشی نمیشه ، نا امید هم میشه ، دلتنگ هم میشه ، گاهی اوقات به دلداری احتیاج داره ، گاهی اوقات دیدن یه دوست خوب از نماز اول وقت بیشتر آرومش میکنه ، گاهی اوقات سر امتحان تقلب میکنه ، وقتی خوشحال باشه میرقصه ، وقتی ناراحته گریه میکنه ، وقتی دلگیره گله میکنه . وقتی شاده شکر میکنه . و هزاران وقتی و گاهی دیگه . درست مثل همه انسانها .

الهی بودن انسان به خاطر هزاران رکعت نماز و صدها روز روزه و فقط حرفهای قلمبه گفتن ودائم شعر مولانا و سعدی رو خوندن نیست . الهی بودن یک انسان ، خدایی بودن یک انسان تنها به خاطرعشقشه ، عشق به اینکه همیشه تو هستی ، عشق به اینکه اگر در اوج باشم یا اسفل السافلین ، اگر توی صف شیر باشم یا در حال غذا درست کردن ، اگر امتحان دارم و هزار صفحه نخونده ، اگر دلتنگ باشم وتنها یا ناامید و خسته ، کسی هست ، که همیشه هست ، "کسی که مثل هیچ کس نیست" . و این عشق و این باور نه برای تامین نیازهامه ، هرگز ، برای اینکه باور دارم چیزی هست و کسی هست ، بالاتر و برتر از این نیازها و درماندگیها ، بالاتر از تمام ِ معراجها و مهربانتر، از همه کس آنقدر که خود را پشت عبادتهای هفت هزارساله پنهان نکند ، آنقدر مهربان که همیشه در کنارم باشد . توی صف شیر ، سر امتحان ، کنار پنجره اتوبوس و حتی پشت حرفهای دوستم .

آیا خدا برای بنده خود کافی نیست !؟ زمر 36

و اونوقت این انسان خدایی که درست مثل بقیه آدمهاست ، خرید کردنش ، غذا درست کردنش ، خوابیدنش ، نفس کشیدنش هم عبادته ، چون خدا توی تمام لحظاتش جاریه . مگر عبادت چیه ، جز با او بودن .