فیروزه ای

برای درون های زیبایی که زیبایی شان را با لذت کشف همراه کرده اند؛ درون هایی که به جای فریاد زدن، بی صدا دررمز و راز نشسته اند
.
کیف هایی هستند که ظاهر معمولی ای دارند اما آستر تویشان یک جور پارچه خیلی خوش طرح است. این کیف ها خاصیت استفاده دورو ندارند. یعنی فقط وقتی در کیفتان را باز کنید زیبایی درونش را می بینید. رهگذر ها بیرونش را می بینند. اما فقط خودتان می دانید چه قدر توی کیف تان قشنگ است.

لباس هایی هستند که آستر و لایه تویی شان زیباتر از بیرونشان است. یکی شان را دارم. آن قسمت زیبایش را هم کسی نمی بیند. خودم هم نمی بینم چون درست کمی پایین تر از پشت گردن است. فقط موقع پوشیدنش می دانم که این لباس با بقیه متفاوت است و یک جور شخصیت احترام برانگیزی دارد.

پیاله کوچک ماست خوری مان بیرونش سفید است و جدار داخلی اش فیروزه ای. هر چه خالی تر بشود رنگ اش بیشتر دیده می شود، زیبا تر می شود. به هر حال به درد کاهش وزن نمی خورد چون حس روانی اش تشویق به خوردن بیشتر است. برای دیدن زیبایی پیاله باید زودتر خالی اش کرد و در نتیجه بیشتر خورد. اما در عین حال یک جور حس کشف به همراه دارد. مثل پرده نمایشی که آرام آرام بالا می رود تا صحنه را به تماشا بگذارد.


منبع