نوشته: مجتبی تهرانی (آیت الله)
شاگرد ِ امام و معلم ِ برجسته ی اخلاق
منبع
اهل حق هيچ گاه براي رسيدن به اهداف درست، از مسير باطل استفاده نميكنند.
حق عريان است و آدمي با فطرت و عقل سليم خود آن را ميشناسد و ميفهمد. از همين رو اهل باطل با «اضلال» (تاریک کردن ِ آن در برابر ِ چشم) تلاش ميكنند حق را بپوشانند و مردم را از رسيدن به آن دور كنند و يا با «اغوا» و جلوهگري تلاش ميكنند خود را به عنوان اهل حق در جامعه جا بزنند و از همين رو با ظاهرسازي، عوامفريبي ميكنند.
اگر كسي واقعا اهل حق بود و به مقامي رسيد و بعد دريافت كه توان انجام وظايف آن مسئوليت را ندارد، بايد كنار برود و اگر چنين نكرد، نشاندهنده اين است كه به دنبال اهداف شخصي و نفساني است، نه حق.
از آنجا که نفس ما قوي است و حق مبتني بر هواي نفس نيست، معمولا براي افراد متوسط حق تلخ و سنگين است و باطل سبک و شيرين؛ اما براي اولياي خدا حق نه تنها تلخ و سنگين نيست، بلکه خواستني و شيرين است.
اگر خداوند براي کسي خير بخواهد، زبانش را به حق گويا ميکند و قلبش هم به آن گره ميخورد و عملش هم در همين راستا قرار ميگيرد.
-----------------
در همین رابطه بخوانید:
زخم پذیر و رویین تن
بیشتر ِ بهشتیان افراد ِ ساده و بی نیرنگی هستند
در میان لکه ها پناه نگیرید
فلسفه ی اخلاق
چرا ما به راحتی فریب می خوریم ؟
قدر ِ خودشان را بدانند
Excerpt: What is the truth? What it is not? On the definition of truth, a very interesting message from and ethic teachers.
0 نظر:
ارسال یک نظر