۱۳۸۶ اسفند ۲۸, سه‌شنبه

به مناسبت ِ یک روز قبل از عید نوروز


خانه ی مرحوم مصدق - احمد آباد

مقاله‌ی پایین را روزنامه‌ی نیویورک تایمز، درست یک روز قبل از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ چاپ کرده بود. کافی است در این متن بجای «مصدق» بگذارید «احمدی‌نژاد» تا ببینید آیا برخورد آمریکا بعد از پنجاه سال فرقی کرده است یا نه.

------------------------------------------------

مصدق دارد با آتش بازی می‌کند
نیورویک تایمز، سرمقاله
منبع مقاله
مترجم: ح. درخشان

۱۵ اوت ۱۹۵۳ -- دنیا آن‌قدر این روزها پر از گرفتاری است که آدم دلش می‌خواهد از بعضی از آنها گذر کند تا کمی آرامش داشته باشد. ولی خوب است که حواس‌مان را به ایران جمع کنید که اوضاع در آن دارد از بد به خیلی بد تبدیل می‌شود؛ آن‌هم در نتیجه‌ی دسیسه‌های نخست وزیر مصدق.

بعضی از ما دلیل ناتوانی‌مان را از قانع کردن دکتر مصدق درباره‌ی درستی نظراتمان آن می‌دیدیم که نمی‌توانیم او را وادار کنیم مسایل را از دید ما ببیند و بفهمد. فکر می‌کردیم او ایرانی ای با صداقت، با حسن نیت، و وطن‌دوست است که تنها نظری متفاوت دارد و از واقعیت‌هایی یکسان نتایجی دیگر می‌گیرد. ولی حالا می‌دانیم که او یک عوام‌زده‌ی قدرت‌پرست و جاه‌طلب و خودخواه و بی‌رحم است که آزادی‌های مردمش را سرکوب می‌کند.

مشاهده کرده‌ایم که او که قبلا قهرمان آزادی‌خواهی بود الان حکومت نظامی اعلام می‌کند، آزادی مطبوعات را محدود می‌کند، به شکنجه و بازداشت‌های غیرقانونی روی می‌آورد، مجلس سنا را منحل می‌کند، قدرت شاه را نابود می‌کند، کنترل ارتش را به دست می‌گیرد، و حالا هم قرار است مجلس را نابود کند.

در ظاهر تمام قدرت در دست او است، ولی او گروه‌های سنتی حاکم را از خود دور کرده است -- اشراف‌زادگان، زمین‌داران، سرمایه‌داران و رهبران عشیره‌ای. اینها، به اضافه‌ی شاه و بسیاری از سران ارتش و طبقه‌ی متوسط شهری، عناصر ضد کمونیست ایران هستند. البته بطور سنتی یک سوءظن و ترس تاریخی از روسیه و روس‌ها در ایران وجود دارد. کشاورزان هم که اکثریت جمعیت را می‌سازند بی‌سواد و غیرسیاسی‌اند. و آخر اینکه هنوز مدرکی نیست که نشان دهند حزب توده به اندازه‌ای قوی و سازمان‌یافته و ثروتمند هست که بتواند حکومت را به دست بگیرد.

تمام اینها نشان می‌دهد که خطر کودتای کمونیستی یا دخالت روسیه جدی نیست. برعکس، دکتر مصدق حزب توده را تشویق می‌کند و سیاست‌هایی را پیش گرفته است که روز به روز کمونیست‌ها را خطرناک‌تر می‌کند. او جادوگری تازه‌کار است که دارد قدرت‌هایی را بیرون می‌کشد که نمی‌تواند کنترل کنند.

ایران کشوری ضعیف، متفرق، و فقرزده است که ثروتی پنهان از نفت دارد و موقعیت جغرافیایی‌اش هم به شدت استراتژیک است. از این نظر خیلی با همسایه‌اش، ترکیه، که قوی، متحد، و بااراده و پیشرفته است خیلی فرق دارد. ترکیه می‌تواند با روسیه تعامل کند، چون دلیلی برای ترس از آن ندارد -- و طبیعتا غرب هم دلیلی برای ترس ندارد. ولی از ایران، به‌خاطر دکتر مصدق، باید ترسید.




Excerpt: The New York Times editorial calls Mossadegh a 'ruthless demagogue,' in 1953, two days before the CIA coup against Mossadegh. Doesn't the substance and style of this article resemble what is being published on Iran's nuclear programme and Ahmadinjead these days?