۱۳۸۷ خرداد ۲۹, چهارشنبه



فان مع العسر يسر ا* ان مع العسر يسرا (انشراح - 56 )

با هر سختي آساني است * آري ، همانا كه با هر سختي آساني است .

بگذرد اين روزگار تلخ تر از زهر

بار دگر روزگار چون شكر آيد

مولانا

***

دور گردون گر دو روزي بر مراد ما نرفت

دائماً يكسان نباشد حال دوران ، غم مخور

حافظ

***

پ.ن: هر كي اگه شك ميكنه ، تو شك نكن .تو كج نرو ، تو خوب باش

. ..فقط "تو" شك نكن.

3 نظر:

Mohammad گفت...

ممنون پرنیان.

امیر گفت...

سلام پرنیان،
اول سپاس،
بار دوم باشه شاید و شاید هم بیشتر که این آیه ی به غایت زیباو پر معنا رو توی شفا می خونم و هنوز هم در لحظه در عمق ِ جانم نفوذ می کنه..
شفا رو سالها و سالهاست از اینروست که دوست میدارم و هر روز نیز دوست تر که هر بار که اینجا می آیم اتفاقی زیبا انتظارم را می کشد و خط هایی الهی و اندیشه هایی آسمانی..
کامنتی که برای نوشته ی قبلت گذاشتم نیست.
متاسفانه انگار که ثبت نشده است.
جایی دعوتت کرده بودم.
به خانه ی کسی که وقتی مطلبت ات رو خوندم در لحظه یاد ِ او افتادم.
بیا،
بخوان،
زندگی کن..
http://navayeneyzaar.blogfa.com/post-22.aspx

Ghazaleh گفت...

پرنیا عزیز، ممنون! در اوج صاف و سادگی زیبا و تاثیر گذار بود!!! یادت نرفته که تو نمایشگاه کتاب بهت چی گفتم؟ یک بار دیگه هم همون رو بهت میگم ;)
ممنون!