۱۳۸۷ شهریور ۱, جمعه


فواره و قوه جاذبه از سربه سر گذاشتن هم سیر نمی شوند.

برای مردن عمری فرصت دارم.

قلبم پر جمعیت ترین شهر دنیاست.

گل آفتابگردان در روزهای ابری احساس بلاتکلیفی می کند.

اگر خودم هم مثل ساعتم جلو رفته بودم حالا به همه جا رسیده بودم.

وقتی تصویر گل محمدی در آب افتاد ، ماهی ها صلوات فرستادند.

به عقیده گیوتین سر آدم زیادی است.

به یاد ندارم نابینایی به من تنه زده باشد.

برای اینکه پشه‌ها کاملاً ناامید نشوند، دستم را از پشه‌بند بیرون می‌گذارم.

اگر بخواهم پرنده را محبوس کنم، قفسی به بزرگی آسمان می سازم.


کاریکلماتور از پرویز شاپور

1 نظر:

رضا متین وفا گفت...

http://rmatinvafa.tripod.com/Farakhan1.pdf