۱۳۸۸ بهمن ۵, دوشنبه


چند وقتی میشه که باغچه یخ زده و درختای تو باغچه سربریده شدند
شاخه ها خشک و شکسته افتادند رو خاک ،انگار پتویی از جنس مرگ رو باغچه ها کشیده شده یا شاید فرشته ی مرگ تو باغچه خونه کرده .
وقتی درختا رو با اره سر میبرن، دل آدم به جوری میشه ، اما اگه بدونیم چرا شاید دیگه تحملش راحتتر باشه .

بالاخره سبز خواهند شد
میدانم ، میدانم ، میدانم ...
یاد حرفای مولانا میافتم :
چرا شکفته نباشم ، خدا سبب ساز است
دری که بسته شود ، صد در دگر باز است
دل آدم گواهی میده راست میگه ،
خب حتماً راست میگه ...
راستی یادم رفت
... سلام...
+ لبخند






5 نظر:

مهزاد گفت...

علیک سلام پرنیان جونم :)

پریسا گفت...

سلام پرنیان (: !

مریم گفت...

به به سلام پرنیان عزیر
دلمون برای نوشته های قشنگت تنگ شده بود
سبز باشی

امیر گفت...

سلام پرنیان،
به راستی خدا سبب ساز است ،
کاش به درک ِ واقعی این جمله ی به ظاهر ساده برسیم ...
راستی بازگشت مبارک

محمد گفت...

سلام. خوش حالم که حالم دوباره با نوشته های تو خوب می شود. ممنون.