۱۳۸۹ مرداد ۱۶, شنبه

روح دریایی در قالب شنی

دلم میخواست توروببینم میدونی چند وقته......نمیتونم بگم تو کجایی ، من کجام؟کجا جا موندم!
اومدم تو روببینم اینجا تو حرکت دستها، تو چرخش ریز قلمو لای ماسه ها، دلم برای دیدن اوج قدرتت می تپه
تو این هوای گرم شرجی وراه رفتن تو ماسه هایی که پاهات رو میسوزونه و بوی ماهیی که تموم ساحل رو گرفته تنها چیزی که می چسبه دیدن این همه روح دریایی ِ
دیدن تپه های شنی که با دمیده شدن روح هنرمند شکل می گیره
اینجا میشه دید هنوز فرصت هست برای افریدن هنوز فرصت هست برای دیدن
دوستت دارم خدایا برای افرینش این لحظه های ناب


پی نوشت :برای دیدن تصاویر میتونید به سایت زیرمراجعه کنید
www.sandsculpturemaz.ir

1 نظر:

ناشناس گفت...

nice bahar