۱۳۸۹ آبان ۲۱, جمعه

جامعه ما

مطلبی که در پست قبل مهزاد اشاره کرد برای من بسیار جالبه ،چه در زمانی که ایران زندگی می کردم دایم برای من سوال بود که چرا دختران باید مدام با متلک های جنس ذکور تحقیر بشن و هیچ کس هم برای رفع شر دست به کار نمیشه. بماند که اتفاقی که شرحش را در پایین خواندید بسیار بسیار عمیق تر از متلک های روزانه است. به نظر من مسله خیلی گسترده تر از اخلاق فردی در جامعه شده. در جامعه ما چیزی رخ داده که رفتار های اکثریت جامعه رو تغییر داده و اخلاقیات فردی رو پوشش داده.

مسله این نیست که کسی به فکرش نرسیده که چه طور به اون شخص کمک کنه، مسله اینه که هیچ کسی دیگه نمی خواد به دیگری کمک کنه. شاید برای انتقام فشار و ناراحتی هایی که خودش رو متوجه کرده. شاید برای اینکه دلسوزی و کمکی از سوی بزرگان جامعه ندیده. این موضوع یک موضوع ایده آل و ناب برای تز یک دانشجوی جامعه شناسی هست . و چنانچه تیز بینانه بررسی بشه می تونه جامعه رو از این معضل نجات بده.

شما فکر می کنید آیا افراد جامعه ما می توانند این معضل را شناسایی کنند و برای در امان بودن فرزندانشان تغییری در خود بدهند؟ اگر جامعه بستر تغییرات اخلاقی را ایجاد نکند آیا خانواده ها می توانند اخلاقیات متفاوتی به فرزندان خود بیاموزند؟ بسیار برایم جالب است که بدانم در صورتی که روش هایی برای برگشت این اثر تخریبی وجود داشته باشد، چقدر زمان احتیاج است که جامعه به وضع اخلاقی مطلوب برگردد؟ ایا نسل بعد از این معضلات اخلاقی در امان خواهند بود؟



Excerpt: My society and the problems it is involved with.


4 نظر:

محمد گفت...

سوال مهمی است و جوابش را من بلد نیستم. به نظرم متلک و مزاحمت از اونجایی شروع میشه که در سن پایین کسی برای اولین بار که دختری رو اذیت کرد یا مورد تشویق پسرها قرار بگیره یا موفق به جلب توجه دختر رو بکنه. به هر حال اولش با شوخی شروع میشه اما وقتی تشویق شد و جواب داد دیگه کم کم تبدیل به بیماری میشه.

هادي گفت...

تئوري پنجره شكسته براي شروع براي دوستاني كه علاقه مند به تحقيق در اين خصوص هستند پيشنهاد ميشه.

هادي گفت...

همچنين سندروم جنووز (Genovese Syndrome)

ناشناس گفت...

علي:درفرهنگ هر جامعه، پيمودن مسير سراشيبي وبويژه سربالائي به مدت زمان طولاني(قرن ها)نيازمند است.ليكن كردار و فداكاري بزرگان آن جامعه مي تواند موجب افزايش يا كاهش اين فاصله زماني گردد.