۲۰ ثانیه فکر کن: خارپشت ها و تنهایی

در دوران یخبندان بیشتر حیوانات از سرما یخ زدند و مردند. وقتی این شرایط را خارپشت ها دیدند تصمیم گرفتند که دور ِ هم جمع بشن تا گرم بشن. 

اما همین که به هم چسبیدن خارهاشون توی تن همدیگه فرو رفت. پس تصمیم گرفتن که از هم دور بشن.

اما دوباره شروع کردن دونه دونه به یخ زدن و مردن. بالاخره باید تصمیم می گرفتن بین اینکه همگی از روی زمین نابود بشن و یا اینکه خارهای همسایه شون رو به جان بخرند.

اونها تصمیم عاقلانه ای گرفتن و به هم چسبیدن تا گرم و زنده بمونن. اونها یاد گرفتن که با زخم های کوچکی که روابط نزدیک با دیگران ممکنه بوجود بیاره بسازن و سرزنده بمونن چرا که مهمترین چیزگرماییه که به هم می دن.

و در آخر سر نجات یافتند.

نوشته ی کوییلو

ترجمه: محمد

---

Excerpt: During the Ice Age many animals died because of the cold. Seeing this situation, the porcupines decided to group together, so they wrapped up well and protected one another.

But they hurt one another with their thorns, and so then they decided to stay apart from one another.

They started to freeze to death again.
So they had to make a choice: either they vanished from the face of the earth or they accepted their neighbor’s thorns.

They wisely decided to stay together again. They learned to live with the small wounds that a very close relationship could cause, because the most important thing was the warmth given by the other.

And in the end they survived. 

---