شنیده بودم خاموشی ویرانه ها زیباست
لانه ما با نفسهای خوشبختی در لحظه لحظه های صبر و سبز زندگی اشیانه شده با نفسهای امید گرم شده،خانه ما ویرانه نیست چراغش را خاموش مکن
دل به تو دادیم از صدای باد نمی لرزیم با نفوذ شک رنگ نمی بازیم از وحشت آوار نمی لرزیم مارا به قله امید برسان دره جای ما نیستExcerpt: Your Text Here
0 نظر:
ارسال یک نظر