۱۳۹۲ مرداد ۲۴, پنجشنبه

ترس

به خاطراتم که فکر می کنم می بینم هیچ چیز به اندازه ی ترس لحظه های زندگی مرا تلخ نکرده . ترس که می آید  شادی ام سطحی می شود و خلاقیت ام محدود . آرامشم را از بین می رود . پریشان و بدخلق می شوم.

امروز فکر می کردم تنها چیزی که میتواند ترس را زایل کند باید ایمان باشد. ایمان قوت دل می دهد. حتی اگر ندانی که راه درست را داری انتخاب می کنی توکل می کنی و ترس از بین می رود. زندگی با ایمان بسیار شیرین تر است. انگار شکستی در کار نیست. ایمان که به وسط بیاید بلافاصله ماهیت چیزها و ماجراها تغییر می کنند. هنوز رویا ها در دلت جوانه می زنند اما فرقش این است که  اینبار آرزوهایت را مثل قاصدک پرواز می دهی.  رها می کنی . و بعد برایش تلاش می کنی به این باور که قدرت عظیمی پشت سرت ایستاده .

انگار کم کم دارم می فهمم فرق زندگی با ایمان و بی ایمان را. فرق اینکه فکر کنی معجزه رخ دادنی است .




.زندگی را بی ترس دوست دارم

Excerpt: I like to overcome moments that I feel scared. 

این مطلب را share کنید.

3 نظر:

ناشناس گفت...

!!! wonderful

محمد گفت...

زندگی با ایمان یا با امید متفاوته. چیزهایی که ما رو نومید می کنند را نباید تحویل گرفت. جنگ باهاشون تو رو از جنس ِ نومیدی می کنه. همیشه نومیدی ها رو دور بزن و به امید برسون خودت رو. اون هم ظرف ِ دو سه دقیقه.

... محمد

Mehdi گفت...

قبلا" خونده بودمش ولی نفهمیدمش!
ولی الان که دوباره خوندمش "چقدر" به دلم نشست! ممنون...