نوشته شده از سخنرانی دکتر عبدالکریم سروش
منبع
اين کشور را دانايان و آگاهان بايد اداره کنند.
دانايان همانها هستند که از محيط علمي بيرون ميآيند و توشه و سرمايه معرفتي مياندوزند، يا اينکه توانايي دستگيري از ديگران را دارند.
دانشجويان در چنين فضايي بايد بکوشید که باغچه خود را بکاريد، خانه خود را جارو بزنيد، چراغ خود را روشن کنيد و بدانيد که با روشن شدن اين چراغ و آن چراغ، کشور هم روشن خواهد شد؛ با آباد کردن آن باغچه و اين باغچه، کشور هم گلستان خواهد شد.
اما شما به عنوان دانشجو در فکر باغباني کل کشور و نيز در پي چراغ داري کل کشور نباشيد. وقتي تعداد اين خانهها فزوني گرفت عطر و بو و نور او به همه جا خواهد رسيد.
قطعا بعد از 5 يا 10سال ديگر شما دانشجويان به اين سخن من خواهيد رسيد و همه آرزو خواهيد کرد کاش فرصت و فراغتي که داشتيد، در راه تعلم و تحصيل بهتر صرف ميکرديد و گوش به بانگ ناروا و انحرافي ديگران نميداديد، اکنون هم اين کار را بکنيد و بدانيد که آينده از آن شماست.
هنر دانشجو اين است که در طوفان با طوفان زندگي کند و عليرغم ضربهاي که ميخورد و با رنج طاقت فرسايي که ميبرد، به راه خود ادامه دهد و ديگران را هم مشوق باشد.
دانشجويان هميشه به دنبال امور ماندگار باشند نه امور ناماندگار؛ کاري کنيد که همه را در يک فعاليت دسته جمعي گرد بياوريد و در دل آنها روح اميد بدميد. دل گرمي و پشت گرمي به آنها ببخشيد، زيرا از اين طريق است که ميتوانيد اولياي خودتان و مردم مملکت خودتان را راضي کنيد
Excerpt: On some advices from Dr. Abdulkarim Soroush to university students.
0 نظر:
ارسال یک نظر