كوزه گر دهر - اثر استاد كمال الدين بهزاد
يك چند به كودكي به استاد شديم
يك چند به استادي خود شاد شديم
پايان سخن شنو كه ما را چه رسيد
از خاك در آمديم و بر باد شديم
***
مگذار كه غصه در كنارت گيرد
و اندوه و ملال روزگارت گيرد
مگذار كتاب و لب جوي و لب كشت
زان پيش كه خاك در كنارت گيرد
***
بازي بودم ، پريدم از عالم راز
تا بو كه رسم من از نشيبي به فراز
اينجا چو نيافتم كسي محرم راز
زان در كه بيامدم برون رفتم باز
***
بر رهگذرم هزار جام ، دام نهي
گويي كه بگيرمت اگر گام نهي
يك ذره ز حكم تو جهان خالي نيست
حكمم تو كني وعاصيم نام نهي
به مناسبت 28 ارديبهشت سالروز بزرگداشت حكيم خيام
0 نظر:
ارسال یک نظر