آرزو داشتم که چشمه بشم، تمیز و زلال که همه از من لذت ببرند و به شادی برسم. رفتم که چشمه ای ببینم تا کمی از او یاد بگیرم. توی ِ راه کلبه ای دیدم که صاحب نداشت. دنده ی ماشین را خلاص کردم و ایستادم.
کلبه را تمیز کردم و خیلی خوشحال شدم که وقتی همه بی سرپناهند و سگ دو می زنند برای لونه، من آلونکی یافته ام زیبا و محکم. سندش را مال ِ خودم کردم و در آن سال ها ماندم. همه به من می گفتن انسان ِ موفق و زرنگ. بچه ها از من راز ِ موفقیت می خواستن.
وقتی زندگی ِ بی تحرکم تنگم شد آلونک را بالاخره رها کردم. سعی کردم و چشمه شدم. وقتی چشمه شدم نمی دانستم تمام عمر را در آلونک تلف کردم. آخه الان یک چیزی داشتم ورای تصور. یک شوق و حس ِ انتظار.
تصورش رو بکن. دور ِ من یه لایه حاشیه ی خاکی وجود داره. من سطح ِ سبز ِ کف ِ جنگل رو نمی تونم ببینم، آخه یه ده سانتی پایین تر از سطح ِ جنگلم. روی من برگهای زیادی سایه انداخته. همه ی آسمون دیده نمی شه. فقط از بین ِ حاشیه ی خاکی ام تا برگهای روی سرم یه پنجره ی کوچکی از شکاف ِ آسمان معلومه که همیشه فقط یک کمی از ابر های آسمون از توش معلومه. بیشتر ِ مواقع هم آبی ِ مایل به سفیده و کم ابر.
تصورش رو بکن. نشستی و نشستی و به صدای قل قل ِ خودت گوش میدی که صدای خش خش ِ ضعیف ِ علف ها میاد. یواش یواش زیاد میشه. با شک همراهه قدم هاش. بعد از دو سه دقیقه سکوت کله ی یه آهوی ناز رو می بینی که اومده پایین بوست کنه. نگاهش پاکه. تو فقط کله اش رو می بینی که چشای سیاهش زل زده به تو و داره میاد به سمتت. کله ی آهو درست از وسط ِ پنجره ی آسمونت زده بیرون. یه فرت و فرت ِ ریزی توی نفس هاش شنیده میشه. معلومه کمی تند دویده و نفسش کمی گرفته. زبونش رو به می چسبونه و آب می خوره از تو.
... محمد
Excerpt: A thirsty deer and you be a lake.
3 نظر:
این قسمت‌اش فوق‌العاده بود: نشستی و نشستی و به صدای قل قل ِ خودت گوش میدی که صدای خش خش ِ ضعیف ِ علف ها میاد. یواش یواش زیاد میشه. با شک همراهه قدم هاش. بعد از دو سه دقیقه سکوت کله ی یه آهوی ناز رو می بینی که اومده پایین بوست کنه. نگاهش پاکه. تو فقط کله اش رو می بینی که چشای سیاهش زل زده به تو و داره میاد به سمتت.
همه چی خیلی خوب بود‌اش.
تشنم شد!!
مهزاد، جالب بود. خوشم اومد داستان ِ جالبی نوشتی که خوندنیه. یه جاهاییش احساس کردم چقدر درست می نویسی و حظ کردم. زنده باشی.
ارسال یک نظر