۱۳۸۷ شهریور ۲۰, چهارشنبه

روزای غمگین و شاد میان و میرن ، روزای سخت و آسون میان و میرن روزای اشک و لبخند...
این رسم دنیاست.توی این گیر و دار و شلوغی این دنیا که یه روز همشون خاموش میشه ومحو میشه
فقط و فقط قلب تو میمونه و بس ،
مراقب ِ قلبت باش ، نه اون قلبت که تو سینه ات میتپد و سالهای سال گذشته و غبار روی غبار گرفته .
نه اون قلبت که گاهی سنگ میشه و سیاه و و گاهی نازک میشه و اشک میریزه، گاهی از دست میره و گاه میشکنه و

مراقب اون قلبت باش که سالهاست فراموشش کردی اون قلبی که میباره و میتابه ، اون قلبی که وقتی از همه جا و همه کس رونده و مونده میشی به حرف در میاد و آرومت میکنه ، مراقب اون نور ِ کوچک و درخشانی باش که در عمق وجودت روشن ِ و هر کار ی کنی خاموش نمیشه ،

اگه غمگینی ، اگه ناامیدی ، اگه هیچکس نیست که حرف دلت رو بفهمه . تمام هیاهوی درونت رو آروم کن تا سکوت ِ عمیقی وجودت رو بگیر بعد منتظر بمون ، اون قلب ِ پاکت کم کم شروع میکنه به حرف زدن باهات .همون قلبی که هیچوقت کینه ای نداشته ، هیچوقت ناامید نبوده ، تاریک نبوده ،ولی هیچوقت صداش رو نشنیدی ، اونقدر درونت شلوغ بود که صداش رو نشنیدی ،
بهش گوش بسپار ، بذار باهات حرف بزنه

4 نظر:

مریم گفت...

مطلب زیبایی بود ممنون.
به قول مولانا بگذار آبها ساکن شوند تا عکس ماه و ستاره را در وجود خود ببینی.

قاصدک گفت...

یادآوری زیبایی بود برای اونایی که هنوز قلبشونو دارن.میتونن به حرفاش گوش بدن حتی اگه غبار گرفته باشه.اما حسرت رو دل اونایی میمونه که خیلی وقته قلبشونو گم کردن و نمیدونن کجا باید دنبالش بگردن....

كيميا گفت...

وقتی دلت تنگ است ولبانت پر از سکوت،
وقتی هيچ اشتياقی درون حوضچه چشمانت نيست
وقتي سبوس زندگايت در باد گم مي شود
وقتــی تنت از دست حرفهــا ســرد است،
وقتی هيچ کس تورا نازنين خطاب نمی کند،
دستانت را به سـوی رنگين کمان ها بلنـد کن ،
يکـی هست که تـو راپس ابرهای تيـره
و شايـد زلال،" نـازنين " صــدا می کنـد !

سايت زيبايي داريد
تبريك ميگم

Anonymous گفت...

that was great, well done, pleasure to knownwing you guys.god bless all of you in this moment of the ramadan.