۱۳۸۸ بهمن ۱۳, سه‌شنبه

سلام



این عکس رو شاید بیش از 1000 بار دیدم. اما نمیدونم چرا وقتی اینبار که به میل باکسم اومده بود، احساس کردم چقدر زیباست! احساس کردم ، میتونم ساعتها به هر گوشه اش نگاه کنم و بازم هی بیشتر دلم میخواد نگاهش کنم!
برای اولین بار بعد از مدتها احساس میکنم همینکه هستم، سالم و توانا و ... همین یعنی خییییییییییلی خوشبختم (:

7 نظر:

مهزاد گفت...

(:

شتر گفت...

خدای من،i cant believe my eyes! ، به به چشممون به نوشته های غزاله هم روشن شد. خوش اومدی :) ما منتظریم...
( یکی نیست بگه تو چه کاره ی این سایتی که خوش آمد می گی ، :) )

پریسا گفت...

سلام :) . . .

پرنیان گفت...

سلام غزاله جان
بیشتر از نوشته ات از دیدن اسمت خوشحال شدم ،
دلمون تنگ شده بود برات

غزاله گفت...

شتر عزیز! خوش آمد شما خیلی هم دلنشینه برای ما P:
پرنینا خانم گل، آخرین بارهایی که من نوشتم همه دنیال تو میگشتن!! خدا رو شکر که پیدات کردیم (:
و امیر عزیز، چون این صفحه های کامنت سخت باز میشه همینجا میگم که خیلی خوشحالم بازم نوشته هات رو میبینم!

محمد گفت...

سلام. درست م.شتی. همین که سالم . ت.انا هستی کافیه که خوشبخت باشی. هدیه ی برگشتت هم این فایل ِ از پادکست های شفا که امیدوارم بتونی دانلود کنی. http://shefa.podomatic.com/enclosure/2007-06-13T16_06_53-07_00.mp3

Dandelion گفت...

سلام، يه قاصدك از بالاي يه تپه سبز زيبا، اما تنهاي تنها، هميشه منتظره تا تو بنويسي و اون بخونه...
چون شفا تنها جاييه كه ميتونه ببيندت، پس بيشتر بنويس...