شفا

خاله جان، دعايت مي كنيم

”دليل اينكه نامه بشما مي دهم اينست كه احساس مي كنم در اين كشور غريب در خاور دور، دوستان همدل زيادي آنجا دارم. اينك كه خاله ي يكي از بهترين دوستانم دچار حمله ي قلبي شده و خانواده ي گرم و كوچك آنها اصلا حال خوبي ندارند. او در حال كـُماست و دكترها مي گويند هر كاري بتوانند مي كنند، اما اميد زيادي ندارند. مي دانيد اين حرف براي من و دوستم و خانواده اش خيلي سنگين است؟! وقتي مي بينم دوستم رنج مي كشد و من كاري برايش نمي توانم بكنم، حس بدي پيدا مي كنم.

خواهش مي كنم دعا كنيد. مي دانم اگر همه دست بدعا بردارند، و از شعفاً دل از خدا شفاي اين بيمار را بخواهند، اثر خواهد كرد.“

- فرستنده: R. Gh



اين نامه امروز به ايميلم رسيد. براي نوشتن بعد از اين نامه كم آوردم. بذار از مجيدي بگم كه دور اون ميدون مي دويد. (اينجا رو بخونيد). بذار از نرگس بگم (اين رو بخونيد) و نامه هاي مردم در همون آرشيو به او و شفا گرفتن ِنرگس چند ماه بعد (اين رو بخونيد). از نرگس مي خوام اگه اينجا رو مي خونه، خودش از شفاي معجزه آساي سرطانش برات بگه. بذار منم كمي چيز برات بنويسم. يكي از نوابغ پزشكي كه دو بار كانديد نوبل شد دكتر الكسيس كارله. دكتر كارل (كه يقينا استاد ِ استادان ِ اون دكتراييه كه الان تو بيمارستان خاله ي دوستتونن) در سالهاي پاياني تحقيقاتش كتابي نوشته كه گنجه به تمام معناس. بنام: ”نيايش“ كه دكتر علي شريعتي خودمون بفارسي ترجمش كرده. بذارين از اين كتاب چند تكه بنويسم:



” نيايش اگر در شرايط مناسبي انجام شود همواره نتيجه اي بدنبال خواهد داشت ... با وجوديكه مردم «متجدد» به نيايش به ديده ي يك عادت متروك نگاه مي كنند و آنرا رسمي خرافاتي و باقيمانده از دوران توحش مي پندارند، در حقيقت مي توان گفت امروز ما تقريبا از همه ي ثمرات نيايش محروم مانده ايم ... نيايش گاهي تأثيرات شگفت آوري دارد. بيماراني بوده اند كه تقريبا بطور آني از دردهايي چون سرطان، عفونت كليه، زخمهاي مزمن، سل ريوي و استخواني پريتونئال Peritoneal و ... شفا يافته اند. چگونگي اينگونه شفا يافتن ها تقريبا همواره يكسان است: يك درد بسيار شديد و بعد احساس شفا يافتن. در چند دقيقه و حداكثر چند ساعت آثار بيماري محو مي شود و جراحات و صدمات جسمي و آناتوميكي آن نيز التيام مي يابد. اين معجزه با چنان سرعتي سلامت را به بيمار باز مي گرداند كه حتا امروز جراحان و فيزيولوژيستها در طول تجربياتشان مشاهده نكرده اند. براي اينكه اين پديده ها بروز كند نيازي نيست كه خود بيمار نيايش كند، اطفال كوچكي كه هنوز قدرت حرف زدن نداشته اند و همچنين مردم بي عقيده نيز در سازمان پزشكي لورد Lourdes شفا يافته اند زيرا كسي در كنار آنها نيايش مي كرده است.“



دكتر الهي قمشه اي ميگه: ”دعا كن، زيرا دعاي تو به جايي ميرود كه زمان و مكان ندارد. به پيش از خلقت دنيا مي رود. به قبل از آن موقعي كه سرنوشتت را مي نوشتند. دعاي تو آن نوشت را تغيير مي دهد.“

- گستاخمان تو كردي، گفتي تو روز اول ... حاجت بخواه از ما، ما را ز درد خبر كن

(مولانا)



دوستان شفا خوان، بياييد با دعاهامون واسطه ي شفا يافتن يك انسان بشيم. هر شب، ساعت كه رفت روي 10، هر جا بوديم، سر ميز شام، پاي برنامه ي زير آسمون شهر تلويزيون، در حال بخواب رفتن، بيرون از خونه، مهموني يا در حال ظرف شستن، يادمون باشه بمدت يك دقيقه يا بيشتر تمام عشق، انرژي و دعاهاتون رو در يك بسته بسوي قلب همه ي بيماران رنجور دي بيمارستانها و همچنين خاله خانم اين دوستمون در كشوري غريب بفرستيم. اين كار رو هر شب تكرار كنيم. اين كار براي خودمون هم خاصيت داره. گاهي خالي شدن از يك حس، به تصفيه و ازدياد اون حس كمك ميكنه. دعا كردن مثل خون دادن مي مونه.

دوست ما، روح همه ي ما با تو، دوست تو و خاله ي مهربانش است.



لطفا اين آهنگ رو بشنو تا آرومتر بشي. بخدا اعتماد كن. او اشتباه نمي كنه. بهترين رو پيش مياره حتا اگه باب ميل نباشه.

.... محمد